Czego Boją Się Czarownice

Czego boją się koty? Koty mogą się bać różnych rzeczy, takich jak hałas, zmiana otoczenia, obce osoby lub zwierzęta, a nawet zmiana pogody . Koty są zwierzętami, które silnie przywiązują się do swoich nawyków i otoczenia, dlatego nagła zmiana może je przestraszyć.

Większości z nas czarownica kojarzy się ze starą wiedźmą z zakrzywionym nosem, w spiczastej czapce, machającą różdżką, wpatrującą się w szklaną kulę i rzucającą zły urok. Tymczasem współczesna czarownica to osoba idąca własną ścieżką, myśląca logicznie, umiejąca wykorzystać moc swojej intuicji i emocje. Szukająca odpowiedzi na pytanie, jak rządzi się świat, co wpływa na podejmowanie przez nas decyzji, zapatrzona w naturę, zakochana w ludziach i lesie, celebrująca życie. Współczesne czarownice są też wąsko wyspecjalizowane. Jedne we wróżbiarstwie, inne w astrologii, ziołach, rzucaniu zaklęć, alchemii. Aneta pochodzi z Kędzierzyna-Koźla, oswaja umysł, szuka źródeł magii. Krok do magiiMieszkanie w małej miejscowości między Liverpoolem a Manchesterem. Ściany uginają się od zdjęć lasów, pól, drzew i kwiatów, luster i płaskorzeźb przedstawiających dziwne postacie. Wszędzie stoją świeczniki w nietypowych kształtach, świece, kadzidełka, kryształy, celtyckie krzyże - aż kipi od magicznych symboli i znaków. Wszystko w kolorach natury: brązie, zieleni, żółci i pomarańczy. W kuchni okno, przez które Aneta wygląda i uśmiecha się do przechodzących chodnikiem sąsiadów. W pewnej chwili czarownica bierze do ręki wahadełko. Duży, metalowy misternie zdobiony stożek, z kulą u podstawy, zawieszony na łańcuchu. Ręka nawet nie drgnie, a wahadełko powoli zaczyna się poruszać, po chwili zatacza szerokie koła. To dopiero początek. Aneta kładzie przed sobą trzy kartki. Na każdej z nich narysowany jest inny znak. Potem je odwraca, zamyka oczy i prosi, żeby zamienić je miejscami. Głośno wymawia nazwę symbolu, który chce znaleźć, i powoli przesuwa wahadło nad kartkami. W pewnym momencie, nad trzecią z kolei kartką wahadło zaczyna wirować - znalazło to, o co prosiła go czarownica. - Naszym najbardziej magicznym instrumentem jest nasz umysł, siła woli i intuicja- tłumaczy ze starą tradycją, czarownicą może zostać siódma córka siódmej córki czarownicy. Aneta tego szczęścia nie miała, w jej żyłach nie płynie magiczna krew, ani mama, ani babka czarownicami nie były, ale od małego wiedziała, a raczej wyczuwała, że oprócz świata, który każdy widzi, jest coś jeszcze. To, co ją przyciągało jak magnes, to pola, łąki i lasy. Wsłuchiwała się w szum drzew, w szept kamieni. Była z miasta, ale każde wakacje spędzała u babci na wsi. Te dwa miesiące wystarczyły, żeby nabrać energii na cały rok. Jej koleżanki jeździły na basen, a ona wolała iść nad jezioro. Szuka miejsc nie każonych ludzką myślą. Dopiero później dowiedziała się, że najbardziej magicznym instrumentem, który ma człowiek do dyspozycji, jest umysł właśnie. Lubiła chodzić za kotami. Nie mogła oderwać od nich oczu, śledziła każdy ruch, włóczyła się ich wtedy mama jej powiedziała, że zostanie można wyznaczyć konkretnego momentu, w którym się nią zostaje. Do tego dochodzi się powoli, słuchając siebie, obserwując naturę i wszystko, co nas otacza - mówi Aneta. - U czarownicy zmienia się podejście do życia. Zaczyna rozumieć, że wszyscy pochodzimy z jednego źródła, że można w nas czytać tak jak w księdze, że intuicja, emocje, wewnętrzna energia mają niesamowitą czytała, w starych księgach szukała informacji o swoich poprzedniczkach. W Polsce dostęp do nich był bardzo ograniczony, za to w Anglii, gdzie kilka lat temu wyjechała, świat magii otoczył ją ze wszystkich stron. Magia pomogła jej wyjechać. Umysł jest w stanie przeniknąć w blasku świecWiccaSłowo wicca pochodzi z języka angielskiego (dokładniej ze staroangielskiego) i w dosłownym tłumaczeniu znaczy "mądra kobieta", a określa ruch religijny prężnie rozwijający się w krajach angielskojęzycznych. Główne jego zasady zaczerpnięte są z wierzeń pogańskich, a wyznawcy szczególną czcią otaczają naturę i wszystkie dobra, jakie ona ze sobą niesie. W "Przewodniku dla osób indywidualnie praktykujących magię" można przeczytać, że wicca duchowymi korzeniami sięga szamanizmu i najwcześniejszych form kultu przyrody. Jej charakterystycznymi elementami są: kult bogini i boga, idea reinkarnacji, magia, rytualne obchody pełni księżyca, zjawisk astronomicznych i rolniczych, świątynie stworzone z indywidualnej mocy i będące miejscem odprawiania rytuałów. Wicca jest neopogańską religią czarownic, a ma tyle odmian i odłamów, ile jest osób ją praktykujących - to bardzo indywidualna Zapytałam, czy mam jechać, i wszystkie znaki na ziemi i na niebie mówiły "jedź!"- wspomina Aneta. - Bo można stawiać tarota czy ostatnio bardzo popularne runy, ale ja wolę książkę. To bardzo prosta metoda. Otwieram książkę na dowolnej stronie, pierwszy rzut oka na kartkę i czytam tam, gdzie się oko zatrzyma. Trzeba przeczytać cały akapit i zrozumieć, co ten fragment nam powie. Najlepiej jest, kiedy książka sama upadnie pod nogi i się otworzy. Sięgam po wróżby od czasu do czasu, oczywiście nie po to, żeby zapytać, co mam zjeść na śniadanie, ale wtedy, kiedy muszę podjąć bardzo ważną decyzję życiową. To właśnie w Anglii prężnie działa ruch wicca, przez niektórych traktowany jak religia. Powstają organizacje skupiające czarownice, organizowane są warsztaty, szkolenia i zjazdy. - Miałam oficjalną legitymację czarownicy, ale po roku mi wygasła, bo nie opłaciłam składki - śmieje się Aneta. - Tak naprawdę każda z nas sama wybiera sobie drogę, którą chce iść. Można działać w grupie, ale można też wejść na Samotną Ścieżkę. I ja wybrałam to drugie. Nawet w bardzo małych miejscowościach, na przykład w tej, gdzie mieszka Aneta, działają sklepy, w których każda czarownica znajdzie coś dla siebie: od ziół, przez amulety, kryształy, księgi, a na ciuchach skończywszy. - Przez wieki wiele w życiu czarownic się zmieniło, ale moda została taka sama, czyli długa obszerna spódnica i płaszcz z kapturem - mówi nasza czarownica. - Co prawda wolę chodzić w spodniach, ale z okazji świąt zakładam długą są cztery: wiosenne, letnie, jesienne i zimowe, związane z przesileniami, z przechodzeniem dnia w noc i nocy w dzień. I wtedy właśnie Aneta zakłada długą spódnicę, wyciąga zza kaloryfera swoją miotłę (bo takową posiada) i jedzie na spotkanie czarownic. Są wróżby, czytanie z kart, patrzenie w niebo. Szukają odpowiedzi na to, co będzie, patrzą w gwiazdy, wirują spódnice, padają zaklęcia. Świętowała także w Polsce. W Kędzierzynie-Koźlu, jest pozostałość kamiennego kręgu - nikt nie wie, skąd się wzięły stojące tam głazy, i właśnie tam odbywało się spotkanie. Brały w nim udział nie tylko czarownice. Chodziło o to, żeby cieszyć się z tego, co jest, było i będzie. Były tańce i śpiewy. Żeby świętować, trzeba zrozumieć, co się świętuje. Ludzie postrzegają życie jak linię prostą z początkiem i końcem, a my mówimy o kole, o tym, że wszystko się powtarza. Widzimy podobieństwo natury do życia człowieka. Przemijamy jak pory roku, a wszystko ma swoją przyczynę - mówi Aneta. - Koło z wpisanym równoramiennym krzyżem to jeden z naszych magicznych znaków. Zaklęcie wychodzi z brzuchaSłowa mają magiczną moc, trzeba tylko wiedzieć, jak je wypowiadać. "Wesołych Świąt", "Dużo szczęścia", "Szczęśliwego Nowego Roku" to zaklęcia. Jest tylko jedno ale... Żeby miały moc sprawczą, osoba, która je wypowiada, musi wierzyć w to, co mówi, i naprawdę chcieć takie zaklęcie rzucić. I nad tym właśnie pracują czarownice. - Trzeba te słowa wypowiadać z głębi siebie, z intencją. Intencja jest bardzo ważna. Zaklęcie powinno wychodzić z serca i brzucha. Tak, brzucha, bo przecież kiedy jesteśmy czymś podekscytowani, to mówimy, że mamy motyle w brzuchu i wypowiadając zaklęcie, te motyle trzeba obudzić. Ważny jest też umysł. Powinien świadomie wysyłać sygnały - tłumaczy czarownica. - Zamiast więc powiedzieć, "wszystkiego dobrego", powiedz "z całego serca życzę ci wszystkiego dobrego". Powiedz i uwierz w to, co mówisz. Ten kij ma jednak dwa końce, bo przecież można też powiedzieć "Niech cię wszyscy diabli". To ciemna strona magii, ale żadna rozsądna czarownica po nią nie sięgnie. Rozsądna i przeszkolona w zakresie BHP. A BHP w tym przypadku to magiczna trójka. - Wszystko, co robisz, wróci do ciebie z potrojoną siłą. Jeżeli więc rzucasz w kogoś czymś złym, to zło do ciebie wróci, ale kilka razy powiększone. Nie wiesz, z której strony cię dopadnie, ale wróci. Na szczęście dobro też wraca - mówi ludzkiego umysłu jest wielka. Była kiedyś czarownica, która prawie trzy czwarte swojego życia poświęciła na to, żeby siłą umysłu wygiąć łyżeczkę. Ślęczała nad tym po kilka godzin dziennie, aż wreszcie jej się udało. Na oczach koleżanek, w trakcie jednego ze spotkań, łyżeczka zaczęła się giąć jak plastelina. - Tylko pytam: po co wyginać łyżkę i poświęcać na to prawie całe życie? - mówi Aneta. - To już lepiej wykorzystać ten czas na pisanie książki. Jeżeli wyjdzie z tego coś ciekawego, to też będzie magia, bo przecież pomysł jakoś musiał się w naszej głowie narodzić, rozwinąć, musieliśmy znaleźć słowa, żeby to, co w głowie, opisać. Czyż to nie jest magia? I tak już od wiekówMagia jest starsza niż religia, towarzyszy ludziom od zarania dziejów. Dzisiaj mamy DNA, cechy osobowe zapisane w kodzie genetycznym, a kiedyś był kalendarz astronomiczny - układ planet w chwili narodzenia człowieka determinował jego mówimy o medycynie naturalnej, a przed wiekami życie ludzkie ratowały zioła. Podobno w ruinach spalonego w 1241 roku Opola archeolodzy znaleźli wiele pogańskich amuletów i tylko jeden krzyżyk. O czarownicach świat usłyszał dosyć późno, bo w późnym średniowieczu. To wtedy pojawiły się chodzące od wsi do wsi akuszerki. Kobieta powinna była rodzić w bólach, a one przecież ten ból łagodziły. Starały się ulżyć cierpieniu, działały więc wbrew prawu. Zaczęły się prześladowania - opowiada Aneta. W Starym Testamencie napisano: "Nie pozwolisz żyć czarownicy". W łacińskim przekładzie użyto słowa malefica, a więc złoczyńca rodzaju żeńskiego, łajdaczka, bezbożnica, niecnota. Na mocy tego prawa około dwóch milionów "czarownic" straciło życie. W XIII wieku uznano, że czary to coś realnego i że macza w nich palce diabeł. Innocenty VIII w 1483 roku wydał bullę potępiającą czarowników obu płci. Dominikanie Heinrich Institoris i Jakob Sprenger pięć lat później przygotowali instrukcję dla inkwizytorów, podręcznik "Młot na czarownice". Można tam przeczytać, że 'Wszelkie czarostwo pochodzi od żądzy cielesnej, która u kobiet jest niespożyta". Zapłonęły stosy. - Jest historia mówiąca o tym, że któregoś roku w zbożu pojawił się grzyb. Ludzie zjedli chleb z tego właśnie zboża, zmielonego razem z grzybem, co wywołało u nich halucynacje. Widzieli diabły, ogień piekielny, tańczyli. Potem, kiedy doszli do siebie, szukali sprawców swojego zachowania i znaleźli - w kobietach posługujących się ziołami - mówi Aneta. Ostatni stos zapłonął w Europie w 1793 roku, ale wrogość ludzi wobec nieznanego nadal dawała o sobie znać. W 1926 roku człowiek skazany za napaść na czarownicę miał powiedzieć "Kryminał kryminałem, ale co pomogło, to pomogło".Dzisiaj zwłaszcza w Anglii czarownice żyją otoczone powszechnym szacunkiem i przyjaźnią. Myślę, że dobrą robotę zrobił nam Harry Potter - mówi Aneta. - Nie trzeba się nas bać. Kochajcie czarownic, bo jest w każdym z pisania tekstu korzystałam z magazynu "Esensja".

Ale wiem, że moi rodzice bardzo się boją, czy potencjalna wojna nas nie podzieli — podkreśla Masza Makarowa. Przyznaje, że sama wystraszyła się, że zaczyna w głowie układać plan, co będzie robić, jeśli wybuchnie wojna. Mówi, że jej Rosja "siedzi w więzieniu, jest likwidowana, zastraszana, uznawana za agentów zagranicznych i

Justyna Pargieła. Zdj: archiwum prywatne Opublikowano: 08:00 – Mam nadzieję, że Polacy przestaną się bać dzikich roślin. Teraz jemy tylko to, co nam sprzedadzą w sklepie. Wróćmy do korzeni i przypomnijmy sobie co jadali nasi przodkowie – mówi Justyna Pagieła, ziołoznawca, która prowadzi warsztaty dzikiej kuchni. Świat roślin to dla mnie…? Tak! Świat roślin jest dla mnie (śmiech). Powrót do dzieciństwa, pierwotny kontakt z naturą, wtedy odpoczywam, „wypinam” się z systemu świata i dosłownie wracam do wewnętrznych korzeni. Dla mnie świat roślin jest coraz ważniejszy, im dalej to tego świata więcej i więcej, i chcę być bliżej roślin. To moje życie. Z różnych powodów zajęłam się światem roślin, a im dalej się nim zajmuje, tym bardziej mnie on otacza, jest coraz ważniejszy, coraz bardziej chcę być bliżej roślin. W jaki sposób pani wybrała dla siebie świat roślin? Nie wiem, czy ja go wybrałam, czy on wybrał mnie. Kwiat wybiera owada, który go zapyla. Taką ma kolorystykę i zapach, aby dany owad się nim zajmował. Wtedy kwitnie kwiatek, kiedy owad ma odpowiednią fazę rozwojową. To kwiatek wybrał sobie tego owada. To są słowa ze spacerów botanicznych z profesorem Krzysztofem Oklejewiczem, kierownikiem Zakładu Botaniki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Myślę, że w ten sposób rośliny mnie wybrały, a nie odwrotnie. Czym się pani wcześniej zajmowała? Prowadziłam sklep indyjski, potem wiele lat pracowałam w ubezpieczeniach jako trener szkoleniowiec, sprzedawałam reklamy, następnie w Tesco jako kierownik finansów, przez 5 lat prowadziłam sklep ze zdrową żywnością i to był kluczowy moment. Zaczęłam studia zielarskie. Tak zaczął się powrót do dzieciństwa? Rośliny były zawsze blisko mnie. Mój ojciec jest leśnikiem, mieszkałam w leśniczówce, z ogrodem,w którym mama sadziła bardzo interesujące rośliny. Jako mała dziewczynka pieliłam grządki i wyrywałam chwasty. Perz kroiłam, suszyłam, pakowałam w woreczki i przechowywałam w piwnicy. Moja o dwanaście lat starsza siostra studiowała farmację i razem z nią chodziłam po lesie, żeby zbierać rośliny – widłaki czy kruszynę i przygotować zielniki na jej zajęcia. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Trawienie WIMIN Lepszy metabolizm, 30 kaps. 79,00 zł Trawienie, Verdin Verdin Fix, Kompozycja 6 ziół z zieloną herbatą, 2 x 20 saszetek 15,90 zł Odporność, Good Aging, Energia, Trawienie, Beauty Wimin Zestaw z lepszym metabolizmem, 30 saszetek 139,00 zł Teraz również pani chodzi po lesie i prowadzi warsztaty dzikiej kuchni – Dziczejemy. Łączę kuchnię roślinną – ponieważ jestem wegetarianką, z tradycyjną typu – kasze, fasole z dzikimi roślinami. Proszę o wyjątkowo smaczny ale dziki, prosty przepis. Liście z babki w cieście z mąki ciecierzycy. Pół szklanki z mąki ciecierzycy zalewamy połową szklanki wody, odstawiamy, aby napęczniała, najlepiej jedną dobę, dodajmy sól i pieprz, a potem maczamy w cieście liście babki lancetowatej lub zwykłej i smażymy na patelni na chrupko. Smakuje pysznie i chrupie. To bardzo syte danie. Znam osoby, które porównują smak tego dania do smaku kurczaka. Kto przychodzi na pani warsztaty? Są to osoby zainteresowane zdrowym żywieniem, dopiero wchodzące w świat roślin i ziół, są tacy, którzy przychodzą z ciekawości, osoby które chciałyby spróbować nowych rzeczy w kuchni. Zaskakuje ich to, że ta kuchnia jest taka prosta i to, co nadaje się do jedzenia znajduje się naprawdę pod stopami, patrzymy na te rośliny na co dzień i ich nie widzimy. Drugi powód zaskoczenia – że dzikie rośliny są bardzo smaczne, to nie gorzkie zielska. Podczas warsztatów idziemy na spacer i zbieramy dzikie rośliny po drodze. Zawsze, w każdym miejscu są rośliny, dzikie warzywa, które możemy zjeść, one są wszędzie tylko my ich nie widzimy. Ostatnio prowadziłam warsztaty pod Lublinem, ale zdarzały się też na Śląsku, w świętokrzyskim, będę w Gołubiu Kaszubskim, jeżdżę z warsztatami po całej Polsce. Nigdy się pani nie zatruła, nawet lekko? Nie, bo jem rośliny, które znam i wybieram tylko te, które są bezpieczne. Cały czas się uczę. Ostatnio odkryłam nasiona dzikiej marchwi jako przyprawę. Są pyszne. Znakomite do gulaszu i sałatki. Smakują wytrawnie, z lekkim posmakiem anyżu. Do codziennej kuchni Polaków wprowadziłabym jeszcze podagrycznik. Jest bistro w w Warszawie, gdzie można zjeść ziemniaki z podagrycznikiem, ponieważ jego właścicielka była na moich warsztatach dzikiej kuchni. Według klientów jest to jedna z najsmaczniejszych pozycji w menu. Podagrycznik rośnie od marca do października. Jest bardzo pospolitym chwastem, a można go jeść jak szpinak, kisić, robić z niego ocet, dodawać do jajecznicy. Jakie dzikie rośliny wprowadziłaby pani do codziennej diety Polaków? Wspomniane liście babki w cieście z ciecierzycy są doskonałą przekąską, nawet dla dzieci. Liście mniszka do doskonały składnik sałatek. Mają lekko gorzki smak, ale warto je jeść, ponieważ są bardzo zdrowe. Chwasty mają zresztą dużo większy zasób witamin i mikroelementów od roślin uprawnych, bo nikt im nie pomaga, nie nawozi, nie stosuje sztucznych preparatów, aby lepiej rosły. Nikt nie dba o to, aby było one większe, piękniejsze i okazalsze, by lepiej się sprzedały na półce supermarketu. Dla mnie dzikie rośliny to polskie superfoods, to żywność funkcjonalna. Kiszę stokrotki, zalewam je wodą z solą – łyżka soli na 1 litr wody, i podaję jako dodatek, to danie robi zresztą furorę na moich dzikich warsztatach. Na co dzień staram się jeść zdrowo, sezonowo i lokalnie i do każdego dania dodać „coś”dzikiego. Idę do ogródka lub na trawnik i zrywam żółtlicę, podagrycznik, lebiodę i dodaję ją sobie do jajecznicy na śniadanie. Dużo dań posypuje płatkami kwiatów aksamitek. Ostatnio przyrządziłam placki ziemniaczane z cukinią i nasionami pokrzyw. Do kasz na obiad również dodaję trochę dzikich roślin, chwastów, które blisko mnie rosną. Warto robić syropy np. z kwiatu nawłoci czy bzu, zamiast kupować te sztuczne z supermarketu. Mimozami jesień się zaczyna, za tekstem znanej piosenki. Czyli zbliża się czas na zbieranie nawłoci. Tak to te żółte kwiaty, wiechowate kwiaty, które porastają łąki wzdłuż dróg. Nawłoć jest wdzięcznym ziołem na napary, syrop i ocet. Sama piję różne zioła na co dzień. Często o tym mówię, żeby nie przywiązywać się do jednego zioła, tylko smakować różnych i zmieniać. Lubię tzw. Iwan czaj, liść wierzbówki kiprzycy, który powszechnie był pity zanim pojawiła się zwykłą herbata. Poza tym liść lipy, kwiat lilaka, a jeśli ma problem z górnymi drogami oddechowymi – delektuję się naparem z kwiatów miodunki. W związku ze swoim wiekiem i początkiem menopauzy pije również kwiat czerwonej koniczyny, która działa genialne na różne dolegliwości z tym związane. Mam nadzieję, że Polacy przestaną się bać dzikich roślin. Teraz jemy tylko to, co nam sprzedadzą w sklepie. Dziwi mnie, że nie boją się jeść marakui, która przyjechała do nas z daleka zakonserwowana chemicznymi środkami. Wróćmy do korzeni i przypomnijmy sobie co jadali nasi przodkowie. To nie jest tak, że miesza pani w kotle w chatce w dzikim lesie różne mikstury. Nie zostałam czarownicą! „Wkręcamy się” w życie, robimy niby to, co powinniśmy, a warto przypomnieć sobie, co sprawiało nam radość w dzieciństwie, czym się bawiliśmy w tym czasie, co nas najbardziej zajmowało, i w swoim dorosłym życiu i iść w tę stronę, wtedy będziemy szczęśliwi. Szukajmy pasji i idźmy za nią. Czy pani jest szczęśliwa? Coraz bardziej (śmiech). Oczywiście potrzeba jest odwaga. Myślę, że dużo pomogło mi bycie tak długo wegetarianką, zaczynałam, kiedy taki sposób odżywiania nie był modny, wręcz przeciwnie – szokował wielu. Musiałam sporo się tłumaczyć, dlaczego nie jem mięsa, to mnie trochę uodporniło, na postrzeganie za dziwną. Moim dzieciom się podoba, że ich mama znalazła to, co kocha i że to jest fajne. Jakie kwiaty zebrała pani w bukiet na zdjęciu? To był bukiet do robienia wianków, na Noc Kupały. Jest w nim facelia, wrotycz, tojeść, przymiotno, nawłoć, dzika marchew i na pewno bylica pospolita. Jak się Pani przedstawia na co dzień nowo poznanej osobie? Jestem zielarzem. Justyna Pargieła – ziołoznawca, Towaroznawca Zielarski, kosmetyków i żywności funkcjonalnej, Zielarz – Fitoterapeuta po kursie w Instytucie Medycyny Klasztornej w Katowicach. Pasjonatka dzikiej kuchni i ziół, wegetarianka od 18 roku życia. Kisi stokrotki. Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Marta Chowaniec Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy

Niemowlę – boi się, gdy zostaje samo, ale także gwałtownych ruchów, głośnych dźwięków, obcych osób (również dawno niewidzianych). Dziecko 12–24-miesięczne – źródłem lęku mogą być: burza, silny wiatr, sygnał karetki pogotowia, odgłos wiertarki, cienie na ścianie, ruch firanki, nieznane miejsca, nieobecność rodziców.

Biała Czarownica nie jest człowiekiem – pochodzi w połowie od olbrzyma, a w połowie od dżina. Jest potomkinią Lilith mitycznej pierwszej żony biblijnego Adama. Uważa się za Królową Narnii i zamieszkuje na zamku w Kar-Paravel. Jej sługami są takie zwierzęta jak wilki (członkowie Tajnej Policji), czy postaci, jak karły. Biała Czarownica nosi cechy podobne jak każda wiedźma. Jest zła do szpiku kości, żądna władzy, sadystyczna, bezwzględna i okrutna. Nie cofa się przed zamianą swych wrogów w kamienne posągi nawet, jeśli są to niewinne zwierzęta świętujące nadejście Bożego Narodzenia. Jej charakterystykę najlepiej oddają słowa Łucji: „To okropna postać. Nazywa siebie królową Narnii, chociaż wcale nie ma do tego prawa, i wszystkie driady i najady, i karły, i zwierzęta, w każdym razie te, które są dobre, po prostu jej nienawidzą. Ona może zmieniać ludzi w kamień i w ogóle potrafi robić różne okropne rzeczy. I to właśnie ona zaczarowała Narnię, tak że zawsze jest tu zima, zawsze zima, a nigdy nie ma Bożego Narodzenia! Jeździ po kraju w saniach zaprzężonych w Reny, ze swoją czarodziejską różdżką i koroną na głowie.” Biała Czarownica dzierży władzę w Narnii dzięki użyciu siły. Dzięki zaklęciu sprowadza na krainę wieczną zimę, a poza tym sprawia, że Boże Narodzenie nigdy nie nadchodzi, dlatego mieszkańcy pozbawieni są nadziei. Kobieta przekonuje wielu Narnian do przejścia na swoją stronę wzbudzając strach, bądź żądzę władzy i przywilejów. Za sprawą swojej różdżki wszelkich przeciwników lub osobników, którzy ją irytują zamienia w kamienne posągi. Jest znienawidzona w całej krainie, jednak nikt poza Aslanem nie ma tyle mocy by jej się przeciwstawić. Czarownica w Narnii zgodnie z odwiecznym Prawem Władcy-Zza-Morza odgrywa rolę Kata. Do niej należy życie wszystkich zdrajców, miedzy innymi Edmunda, który przeciwstawił się rodzeństwu. W swej krótkowzroczności decyduje się zamiast niego odebrać życie Aslanowi, wierząc, że na zawsze będzie panować w Narnii. Tak się jednak nie staje – Aslan zmartwychwstaje i raz na zawsze pozbawia życia ten artykuł?TAK NIEUdostępnij Kraków - jedno z najpiękniejszych miast Europy, drugie największe miasto w Polsce, stolica polskiej kultury. W ostatnim czasie coraz częściej jawi nam się je

Odpowiedzi słyszałam że podobno nie są nieśmiertelne ale potrafią rzucić takie zaklęcie aby np. jak sie je pali na stosie to czują ten ogień jak łaskotki, lub tesz przed śmiercią rzucają na siebie urok że po kilkunastu wiekach odradzają sie w innych postaciach. wg mnie na czarownice najlepszy jest nóż lub inne narzędzie wbite prosto w serce. należy jednak uważać aby ona nie przejeła tych noży i nie wbiła ich w Ciebie. najlepiej jednak na czarownice nasłać inną czarownice blocked odpowiedział(a) o 20:38 Nw. nieoglądam bajek;), a co kiedyś to niepamiętam;D nessie♥ odpowiedział(a) o 20:40 raczej tak PS po co ci to blocked odpowiedział(a) o 20:40 chyba krzyż ale pewna nie jestem... arekor22 odpowiedział(a) o 20:40 w krainie oz było że boją się wody a co masz gdzieś u siebie czarownice ? :D Uważasz, że ktoś się myli? lub

^{Hekate twierdziła nawet, że Makbet stał się bardziej zły niż wiedźmy. Wezwała więc czarownice do naprawienia swojego błędu, poprzez przejęcie panowania nad Makbetem. Siły nieczyste pragnęły bowiem, by stał się on marionetką w ich rękach. Z jego zapałem mogłyby znacząco powiększyć swoją moc.}

Jeśli kiedykolwiek zastanawiałeś się czy możesz być czarownicą, poniższe wskazówki pomogą ci w rozpoznaniu cech, którymi bardzo często charakteryzują się wiedźmy lub inne okultystycznie rozwinięte osoby. Niechęć do tłumu. Jeśli czujesz się nieswojo w tłumie, możesz być czarownicą. Czarownice są bardziej „dostrojone” do otoczenia, więc przebywanie w zatłoczonym pomieszczeniu to narażanie się na wiele emocji, odbieranych w tym samym czasie . Może to wywoływać uczucie niepokoju lub nawet mdłości. Silna intuicja. Jeśli masz wysoce rozwiniętą intuicję, jest to kolejna oznaka daru. Jeśli zawsze ufasz swoim przeczuciom i wiesz, że poprowadzi cię to we właściwym kierunku, jest to doskonały wskaźnik wykorzystania „magii” w życiu. Fascynacja życiem pozagrobowym. Czy zawsze miałaś wrażenie, że ci, którzy odeszli, wciąż są w pobliżu, tyle, że na innym poziomie energetycznym? Poczucie, że wszyscy jesteśmy połączeni i w ciągłej komunikacji – zarówno żywi jak i umarli – również może świadczyć o twoich nadprzeciętnych zdolnościach magicznych. Odczuwanie wszystkich energii. Jeśli kiedykolwiek stanęłaś w lesie i poczułaś, że możesz wdychać energię głębokiej ziemi pod sobą lub energię konarów drzew, możesz być czarownicą. Jeśli światło słoneczne na twojej skórze wydaje się wibrować głęboko w twojej duszy z intensywną energią, to znak, że masz w sobie ukryte zdolności. Źródło: Przyciąganie do sztuk magicznych. Czy jesteś przyciągna do narzędzi magii – do kart tarota, mikstur i zaklęć, technik ziołolecznictwa lub astrologii? A co z byciem medium i komunikacją ze zmarłymi? Czarownice często czują się przyciągane do tych rzeczy w niewytłumaczalny sposób. Czytanie energii. Ludzie, którzy mają naturalne zdolności czarownic, często z łatwością odczytują energię, intencje, a nawet myśli innych, oraz doskonale czytają energie miejsc. Z tych samych powodów możesz nie lubić tłumów, możesz również czuć się nieswojo w pewnych miejscach lub obszarach. Możesz nawet czuć się tak, jakbyś często doświadczała déjà vu. Srebro czy złoto? Z pewnością nie jest tak w przypadku każdej wiedźmy, ale wiele z nich bardziej przyciąga srebro niż złoto. Łagodniejszy połysk srebra jest bliższy blaskowi księżyca. Jest delikatny i czysty. Z drugiej strony złoto jest odważniejsze i bardziej „krzykliwe”. Upodobania do dziwności. Czy masz dziwną kolekcję niezwykłych rzeczy? Podnoszenie zaplecionych gałęzi, pięknych, ale połamanych muszli w piasku lub piór, które spadły ze skrzydeł ptaka śpiewającego na twoim podwórku – te rzeczy mogą być dziwne, ale piękne na swój sposób. Jeśli masz oko na dziwactwa w naturze, możesz być czarownicą. Burze cię ekscytują. Czarownice są mocno związane ze środowiskiem i naturą wokół siebie. Burza jest bardzo naładowaną energią wiatru, deszczu i błyskawic, a czarownice są często przyciągane do nich. Jeśli widoczna siła natury wywołuje w tobie ekscytację i daje ci moc, możesz być czarownicą. Miłość do księżyca. Czasami możesz nie rozumieć pełnego zakresu swoich emocji, ale wiesz, że zmieniają się one wraz ze zmianami faz księżyca, który cię fascynuje i sprawia, że twoje serce się unosi za każdym razem, gdy na niego spojrzysz – jeśli tak jest, możesz być czarownicą. Źródło: Połączenie z żywiołami. Podobnie jak z księżycem, silny związek z żywiołami jest kolejnym wskaźnikiem określającym cię jako naturalną czarownicę. Ludzie, którzy urodzili się z tym darem, mają skłonność do otaczania się nimi i ich wykorzystywania w codziennym życiu. Jeśli kochasz wodę lub masz wielkie uznanie dla ziemi i upraw, możesz być czarownicą. Używanie zmysłów. Bycie w harmonii z ciałem i zmysłami jest kolejną ważną cechą, która może świadczyć o twoich magicznych umiejętnościach. Zrozumienie, jak wykorzystać pełen zakres zmysłów do analizy sytuacji i/lub ludzi, jest wysoce rozwiniętą zdolnością. Uznanie dla natury. Jesteś pełna podziwu i wdzięczna za wszystkie przejawy natury? Czujesz radość, gdy chodzisz boso po trawie, słuchasz śpiewu ptaków i obserwujesz zachód słońca? Doceniasz każdą roślinę, delektując się ich widokiem? Jeśli tak, to znak, że możesz być czarownicą. Po prostu wiesz. Czasami nie jest to tak jednoznaczne, jak posiadanie wyżej wymienionego zestawu cech lub potencjalnych wskaźników. Możesz nie mieć żadnej cechy z tej listy, ale po prostu czuć do szpiku kości lub dogłębnie wiedzieć, że jesteś czarownicą. I to jest piękno świata „magicznych” umiejętności – czasami po prostu wiesz. Źródło:

F3fe.

br4vitu6ay.pages.dev/44

br4vitu6ay.pages.dev/22

br4vitu6ay.pages.dev/86

br4vitu6ay.pages.dev/70

br4vitu6ay.pages.dev/39

br4vitu6ay.pages.dev/33

br4vitu6ay.pages.dev/7

br4vitu6ay.pages.dev/8

czego boją się czarownice